♫♫נڅتـــــړ څــبــړ چــيــــכּ♫♫

ثانیه های آخـــــــر امشب است 

شب دراز است و مرغ سحر خــواب!

هم صدای جیر جیرک ها! پشت یک صدای نامفهوم

هم صدا شدن با آدمک ها لال کرده بغضم را

تکرار شد روزگاره عروسک  های  مترسک وار

خالی شد بغض ساعت بر سر ثانیه ها

میان باور عشق مبهوتم من خود نیز عاشقم

عاشق کسی که نازم را به زبان نمیکشد

اما بیشتر از همه دست های زبانی گرمیه دستش را احساس میکنم

من عاشق خدایی شده ام که مرا به سوی خود میکشاند

با من سخن از درد نگو من خود کشیده ء درد تمام روزگارم

آنچنان دردی به سینه دارم که خدایمــــــــ میداند

خیلی دردها را خدا میداندو شاید صلاح همین باشد